Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego

W dniu 20 czerwca 2016 r. w wieku 87 lat zmarł Adam Wydro, społecznik, człowiek w sposób wybitny zasłużony dla naszego miasta. Pożegnaliśmy Go w dniu 22 czerwca podczas Mszy Świętej żałobnej w jasielskiej Farze, po której udaliśmy się na miejsce Jego wiecznego spoczynku na Starym Cmentarzu.
ŚP. Adam Wydro przyszedł na świat 24 października 1928 r. w Jaśle. Tu godnie spędził całe swoje piękne i pracowite życie. Tu ukończył szkołę podstawową, a po powrocie z wysiedlenia – Gimnazjum i Liceum im. Króla Stanisława Leszczyńskiego. Od 1952 r. przez blisko 40 lat, aż do przejścia na emeryturę, pracował  w jasielskim Przedsiębiorstwie  Poszukiwań Nafty i Gazu na stanowisko kierowniczym. W międzyczasie m.in. ukończył studium ekonomii inwestycyjnej w warszawskiej Wyższej Szkole Ekonomicznej.
Przez 25 lat, jako osoba bezpartyjna, pełnił funkcję radnego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie. Wiele dobrego uczynił dla Jasła i powiatu. Był m.in. inicjatorem i przewodniczącym Komitetu Budowy Szkoły Podstawowej  nr 1 im. R. Traugutta w Jaśle. Przez całe życie był związany ze swoją parafią farną i przez wiele lat  niezwykle aktywnie pełnił funkcję przewodniczącego rady parafialnej, która m.in. zaangażowała się w przeprowadzenie kapitalnych remontów zabytkowego kościoła i kaplicy na starym cmentarzu oraz podjęła budowę domu parafialnego.
Oprócz rodziny i pracy zawodowej, od dziecka był wierny harcerstwu, które było Jego największą pasją. Do ostatnich chwil opierał się na wartościach wynikających z Przyrzeczenia Harcerskiego, które złożył jeszcze w 1938 r. Po zakończeniu wojny bardzo mocno włączył się w służbę instruktorską osiągając kolejne stopnie, na harcmistrzu kończąc. Angażował się na licznych polach pracy  jasielskiego Hufca ZHP, pełnił różne funkcje: m.in.: był organizatorem wielu obozów, przewodniczącym Sądu Harcerskiego oraz przewodniczącym hufcowej Komisji Stopni Instruktorskich. Działał również na szczeblu Chorągwi oraz był inicjatorem, organizatorem i pierwszym komendantem I Szczepu „Orląt” w Jaśle. Uchwałą Rady Naczelnej ZHP w 1983 r. otrzymał honorowy tytuł „Instruktor – Senior ZHP”.
Przez siedem dziesięcioleci był mocno zaangażowany w życiu społecznym Jasła i jego mieszkańców. W 1965 r. wniósł ważny wkład w organizację obchodów 600-lecia Jasła, a następnie został członkiem założycielem Stowarzyszenia Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego. Aż do śmierci był jego członkiem, a przez wiele lat aktywnym społecznikiem, pracował również w Zarządzie SMJiRJ.
Został odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem za Zasługi dla ZHP,  Złotym Krzyżem za Zasługi dla ZHP, Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej.
Zmarły był szanowanym Człowiekiem cieszącym się niezwykłym  autorytetem, skarbnicą wiedzy o harcerstwie i o dawnym Jaśle, nauczycielem wielu pokoleń harcerzy i instruktorów, organizatorem i animatorem mnóstwa przedsięwzięć programowych oraz wychowawczych, przyjacielem wszystkich, niezależnie od wieku i funkcji. Zawsze wspierał każdego dobrym słowem, swoim doświadczeniem, wiedzą i mądrością życiową. Był do końca wiernym Przyrzeczeniu i Prawu Harcerskiemu, Bogu, Polsce i bliźnim.
Pożegnaliśmy Człowieka dobrego, prawego, głęboko wierzącego, kulturalnego, pogodnego, życzliwego, uczynnego, serdecznego, zawsze gotowego do służby, pracy i pomocy oraz gorącego patriotę. Będzie nam Go bardzo brakowało, gdyż takich Ludzi jak On jest dziś coraz mniej.  Na zawsze zostanie w naszej świadomości, naszych sercach i pamięci jako Osoba, która nie żyła tylko dla siebie.
W imieniu SMJiRJ – Wiesław Hap
 

W czerwcu 2016 r. w Wojewódzkim Domu Kultury w Rzeszowie odbyło się uroczyste podsumowanie konkursu plastyczno-historycznego „Namaluj historię dziadków”. Miała tam miejsce również wystawa pokonkursowa.
W I. etapie konkursu, który przeprowadzono w 54 szkołach, wzięło udział 737 uczniów z terenu województwa. Do II. etapu zakwalifikowano 150 uczniów w kategorii klas I-III i IV-VI szkoły podstawowej oraz gimnazjum. Oddziałowa Komisja Konkursowa  w składzie: Jakub Izdebski (OBEP IPN Rzeszów) – przewodniczący, Zenon Fajger, Katarzyna Hudzicka-Chochorowska i Maciej Rędziniak (wszyscy OBEP IPN Rzeszów), Grażyna Tereszkiewicz (PCEN Rzeszów), Kinga Ziobro-Działo (WDK Rzeszów) – członkowie – dokonała oceny prac i wyłoniła laureatów.
W kategorii uczniów z gimnazjum z terenu województwa podkarpackiego II miejsce zajął Erwin Dedo z Gimnazjum Nr 2 z Oddziałami Integracyjnymi  im. Ignacego Łukasiewicza w  Jaśle. Wykonał on komiks pod tytułem „Historia brata mojego pradziadka i jego rodziny na robotach przymusowych w III Rzeszy w latach 1944 – 1945 – Byli polskimi robotnikami przymusowymi w III Rzeszy”. Opiekunem Erwina był jego nauczyciel historii, Wiesław Hap.
Oddajmy głos młodemu autorowi: „Zafascynowała mnie historia moich pradziadków w latach II wojny światowej. Pradziadkowie ci, ze strony mojego taty mieszkali w małej wiosce pod Jasłem, w Roztokach. Tam przeżyli kampanię wrześniową 1939 r., a później cały czas okupacji niemieckiej. Kiedy w 1944 r. Jasło i okolice Niemcy wysiedlili, a niedaleko Roztok stanął na kilka miesięcy front, część mojej rodziny została wysłana w inne rejony regionu i na roboty przymusowe. Wśród nich znalazł się też brat mojego pradziadka Juliana Rozpary – Jan Rozpara (dawny żołnierz II Brygady Legionów i „hallerczyk”) wraz  z żoną Heleną i ośmiorgiem dzieci został wysłany na roboty przymusowe na teren III Rzeszy, w okolice Linzu w Austrii. Przebywali tam kilka miesięcy. Na ten temat dowiedziałem się ze wspomnień kuzynki mojej babci Julii, a mamy mojego nauczyciela historii – Kazimiery Hap z domu Rozpara zamieszkałej w Roztokach oraz z wspomnień jej siostry, niedawno zmarłej Łucji Dubiel z domu Rozpara.  O ich to losach jest ten komiks”.
To nie jest pierwszy sukces jasielskiego gimnazjalisty. M.in. w ub. roku zajął  IV miejsce w Ogólnopolskim Konkursie „Losy Polaków na Syberii. Niepokonani – o cudzie ocalenia” i wraz ze swoim nauczycielem historii odebrał nagrodę podczas gali w auli Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie. Wykonał wtedy  pracę ołówkiem ukazującą przemarsz polskich zesłańców po bezkresnych obszarach Syberii. Uzyskał też wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Historycznym „Krąg”. Artystyczna twórczość Erwina nie dotyczy tylko zagadnień historycznych. M.in. zajął III miejsce w ogólnopolskim konkursie plastycznym dla dzieci i młodzieży pod hasłem „Świat widziany ze stacji kosmicznej” zorganizowanym przez Centrum Badań Kosmicznych w Warszawie i Ministerstwo Edukacji Narodowej.
/dr/

17 maja 2016 r., w ramach obchodów Dnia Strażaka,  przed budynkiem Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Jaśle odsłonięto postawiony tam pomnik Romualda Palcha – założyciela jasielskiej straży pożarnej i jej pierwszego naczelnika oraz działającego na kilku innych polach  Honorowego Obywatela Miasta Jasła.
Inicjatorem tego przedsięwzięcia i projektu już kilka lat temu był obecny zastępca komendanta Powiatowego PSP w Jaśle mł. bryg. Bogdan Ziemba. Nawiązał kontakt z ówczesnym dyrektorem JDK, już nieżyjącym śp. Karolem Głową. W efekcie, w trakcie jednego z plenerów, powstał gipsowy model popiersia Palcha wykonany przez artystkę Agnieszkę Tuleję. W oparciu o niego jasielski rzeźbiarz Andrzej Samborowski – Zajdel, członek SMJiRJ,  przygotował odlew z brązu. Wykonał on też okolicznościową tablicę o treści: „Romuald Palch – 1842 – 1920. Założyciel i pierwszy komendant straży pożarnej w Jaśle. Za działalność społeczną w 1899 r. wyróżniony tytułem Honorowy Obywatel Królewskiego Wolnego Miasta Jasła”.
Popiersie i tablica znalazły się na cokole, który stoi przed budynkiem jasielskiej remizy przy ul. Mickiewicza. Odsłonięcia pomnika dokonali: wicewojewoda podkarpacki Witold Lechowski, starosta jasielski Mariusz Sepioł, burmistrz Jasła Ryszard Pabian, zastępca Podkarpackiego Komendanta Wojewódzkiego PSP w Rzeszowie st. bryg. Jan Ziobro oraz zastępca Komendanta Powiatowego PSP w Jaśle mł. bryg. Bogdan Ziemba, a poświęcił go kapelan strażaków z terenu Jasielszczyzny ks. Tadeusz Wawryszko.
Członkiem Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Romualda Palcha, na czele którego stał mł. bryg. Bogdan Ziemba, był prezes Stowarzyszenia Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego Wiesław Hap, który uczestniczył w uroczystości i reprezentował w ich trakcie SMJiRJ.

Fotografie – St. Grzywacz „Wirtualne Jasło”. Zdjęcie główne – Komenda Powiatowa PSP w Jaśle.

30 kwietnia minęła 76. rocznica śmierci mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala”,  dowódcy Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego, który zginął w lesie w okolicach Anielina. W miejscu jego bohaterskiej śmierci, przy Szańcu Hubala, obchodzony był „Dzień Pamięci o Majorze Hubalu”. Jak co roku przybyli tam przedstawiciele władz państwowych, samorządowych, żołnierze WP, kombatanci, leśnicy, ułani, młodzież szkół noszących imię „Hubala”, uczestnicy rajdów pieszych i rowerowych jego imienia oraz mieszkańcy powiatów opoczyńskiego i tomaszowskiego.
Miasto Jasło w tym roku reprezentowane było przez Barbarę Żegleń – inspektora ds. kultury Urzędu Miasta Jasła i członkinię Stowarzyszenia Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego oraz Wiesława Hapa – prezesa Stowarzyszenia Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, społecznika i historyka – regionalistę. W imieniu Burmistrza Jasła i Rady Miejskiej oraz naszej społeczności lokalnej złożyli oni wieniec przed tablicą upamiętniającą bohaterską walkę i śmierć majora Dobrzańskiego – Honorowego Obywatela Miasta Jasła.
Uroczystości rozpoczęły się od wprowadzenia pocztów sztandarowych i Kompanii Honorowej 25. Brygady Kawalerii Powietrznej z Tomaszowa Mazowieckiego. Po podniesieniu flagi i hymnie państwowym miała miejsce polowa msza święta, której przewodniczył ks. płk Grzegorz Krupski, dziekan Wojsk Lądowych. Okolicznościowy list przesłał Prezydent RP Andrzej Duda, który napisał, że „Szaniec Hubala to ostatnia reduta II Rzeczypospolitej”.
Po Apelu Pamięci, salwie honorowej i okolicznościowych przemówieniach, przy szańcu złożone zostały wieńce i wiązanki kwiatów. Na zakończenie odbyły się pokazy szarży ułańskiej. Od śmierci urodzonego w Jaśle bohatera minęło już 76 lat, ale nadal nieznane jest miejsce jego grobu. Nie jest wykluczone, że Niemcy świadomie spalili lub w inny sposób zniszczyli całkowicie zwłoki, by miejsce pochówku nie stało się obiektem czci obrońcy wolnej Polski.
/dr/